amerykański czy brytyjski

Amerykanie różnią się od Brytyjczyków stylem życia, kulturą, językiem i wieloma innymi aspektami. Oczywiście istnieje też wiele wspólnych elementów związanych z kulturą anglosaską. 

 

Poniżej znajdziesz kilka kluczowych różnic językowych między amerykańskim a brytyjskim angielskim:

 

Pisownia: 

Istnieją różnice w pisowni niektórych słów między amerykańskim a brytyjskim angielskim. Na przykład: „color” w amerykańskim angielskim kontra „colour” w brytyjskim angielskim, „center” kontra „centre”, „neighbor” kontra „neighbour”.

 

Słowa i zwroty: 

Niektóre słowa i zwroty są używane tylko w jednym z tych dwóch wariantów języka. Na przykład, „elevator” w amerykańskim angielskim to „lift” w brytyjskim angielskim, „apartment” to „flat”, „truck” to „lorry”, „cookie” to „biscuit”, „soccer” to „football”, „diaper” to „nappy”, „pants” to „trousers” i można by tak długo wymieniać. 

 

Wymowa i akcent: 

Wymowa niektórych dźwięków i sylab w amerykańskim i brytyjskim angielskim różnią się od siebie. Na przykład, w amerykańskim angielskim często jest bardziej wyraźne „r” na końcu sylab, podczas gdy w brytyjskim angielskim jest bardziej podobne do „r” wewnątrz sylab. Dodatkowo  istnieją pewne ogólne różnice w akcentach między obiema odmianami. Polecam Ci stronę youglish.com, na której możesz wpisać słowo i posłuchać jak kilkadziesiąt a czasami kilkaset ludzi wymawia je w różnych akcentach.

 

Gramatyka: 

Istnieją pewne subtelne różnice w gramatyce między amerykańskim a brytyjskim angielskim. Na przykład osoba w Ameryce powie “on weeknd” a w Wielkiej Brytanii “at the weekend”.

 

Warto zaznaczyć, że te różnice zazwyczaj nie wpływają na zrozumiałość między użytkownikami amerykańskiego i brytyjskiego angielskiego, ponieważ są to dwie odmiany tego samego języka. Osoby uczące się języka angielskiego powinny być świadome tych różnic, ale zazwyczaj nie stanowią one poważnych przeszkód w porozumiewaniu się. Wybór między używaniem amerykańskiego lub brytyjskiego angielskiego często zależy od kontekstu, osobistych preferencji i celów komunikacji. W Polsce z założenia nauczana jest brytyjska odmiana.